سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب شامل دو بخش اصلی نظریه و عمل است. در بخش نظریه، درباره مبانی ژانر فانتاستیک/ وهمناک در حوزه‌های مختلف ازجمله فلسفه، روانکاوی و البته ادبیات بحث می‌شود. سپس کاربرد فانتاستیک در حوزه روانکاوی و در آثار «ینتیش»، «لاکان»، «سیکسسوا» و در مقاله شگرف بررسی می‌شود و همچنین تعبیر روانکاوانه «فروید» از داستان «مرد شنی» اثر «هوفمان» نیز ارزیابی می‌شود. در پایان، به تفضیل رویکرد ساختاری وهمناک که «تودورف» طرح کرده است، بررسی می‌شود و ژانر وهمناک به شگرف، شگفت و تمثیل و انواع فرعی‌تر تقسیم می‌شود. در بخش عمل، اصول فانتاستیک در گزیده آثار ادبیات فارسی بررسی می‌شود. نخست برخی از حکایات باب‌های ششم تا دهم کتاب فرج بعد از شدت تحلیل می‌شود و در ادامه پیشنهاد داده می‌شود در بررسی این نوع داستان‌ها به‌جای فانتاستیک، از واژه «کرامات» استفاده شود. بخش دوم کتاب با تلقی داستان‌های سوره کهف به‌منزله نوعی ادبیات عجیب یا معجزات به پایان می‌آید.