خانجون
داستانهای فارسی - قرن 14
کتاب حاضر، رمانی فارسی است که با زبانی ساده و روان و بیان جزئیات لازم نگاشته شده است. نویسنده با پرداخت مناسب شخصیتها و توصیف عمیقترین احساسات و افکار آنها و همچنین با بیان دقیق جزئیات صحنهها، خواننده را از ابتدا تا انتهای کتاب با خود همراه میسازد. در داستان میخوانیم: «من یک مادربزرگ ماه دارم که از نوادر دنیاست. اگر قرار باشد مادربزرگ دنیا را درجهبندی کنند، مادربزرگ من، اگر اول نباشد، حتماً جزو صد تای اول است. مادربزرگم را همگی «خانجون» صدا میزنیم، یعنی «خانمجان» بود که به خاطر سهولت در صدا کردن، یواشیواش به «خانجون» تغییر پیدا کرد. اتفاقاً خیلی هم خوب شد».