پژوهشنامه فرهنگ و کارآفرینی
واژة کارآفرینی، در کلامی ساده به معنی تشخیص فرصت، تجهیز منابع، و تاسیس سازمان برای بهرهبرداری از فرصت است. کارآفرینی در ادبیات معاصر اقتصادی، مخصوصا در اقتصادهای مبتنی بر دانش و انسانمدار، «موتور توسعه» دانسته شده است. افزایش انجام مطالعات علمی در خصوص کارآفرینی، نشان داده که هرگونه برنامهریزی و سیاستگذاری برای توسعه کارآفرینی در سطوح فردی، سازمانی، منطقهای و ملی بدون توجه به رابطة فرهنگ و کارآفرینی به علل متعدد فاقد کارآیی لازم خواهد بود. فرهنگ و کارآفرینی، رابطة دوسویه دارند؛ از یک سو بدون شناخت و سرمایهگذاری بر روی عناصر فرهنگی موید کارآفرینی نمیتوان از توسعة کارآفرینی در جامعه اطمینان حاصل کرد و از سوی دیگر بدون توسعة کارآفرینی در حوزة تولید فرهنگی نیز نمیتوان تغییرات و توسعة فرهنگی تاثیرگذار و کارآمدی در سطوح گوناگون ایجاد کرد. در پژوهش حاضر، فرهنگ و کارآفرینی در رابطة آنها با یکدیگر در چهار فصل به همراه جدولها و نتایج آماری پرداخته شده است. فصل اول شامل کلیات بحث و فصل دوم مروری بر فرهنگ کارآفرینی است. در فصل سوم یافتههای به دست آمده جمعبندی و در فصل پایانی راهکارهای توسعة کارآفرینی فرهنگی عرضه شده است.