سبد سفارش شما خالی است!

معراج در لغت به معنی نردبان یا هر وسیله‌ای است که بتوان با آن بالا رفت و در اصطلاح معراج پیامبر را آن شبی گویند که حضرت محمد(ص) سفر و سیر فضایی خود را از بیت المقدس شروع و به عالم ماورای طبیعت وارد شد و بعد از گشت و گذاری در عجایب هستی، ‌مجدداً به بیت المقدس و سپس مکه بازگشت. شب معراج، پیامبر در مسجد الحرام و به قولی در منزل هند، دختر ابوطالب معروف به ام هانی بودند، پس از آنکه پاسی از شب می‌گذرد، جبرئیل حضور می‌یابد و رسول خدا را از این سفر عجیب باخبر می‌کند. پیامبر همان دم سفر خود را به وسیله «یراق» شروع می‌کند و با همان مرکب فاصله بین مکه و بیت المقدس را می‌پیماید و در آن جا پیاده می‌شود. از مسجد و زادگاه حضرت عیسی و مقام و منزل سایر انبیاء دیدار می‌کند. و در جمع انبیاء و گروهی دیگر از پیامبران به امامت نماز می‌خواند. مرحله دوم سفر، یعنی عروج به آسمان‌ها به منظور آگاه شدن پیامبر بر بعضی از اسرار خلقت و عجایب هستی ماوراء طبیعت، آغاز می‌شود. آخرین مرحله سفر، سدره المنتهی (جایگاه مقربان الهی) بود و پیامبر در آن جا نماز پنجگانه و فرامین دیگر را دریافت می‌کند و سپس به سوی بیت المقدس بازگشته و از آنجا به مکه و منزل خود مراجعت می‌نماید. درکتاب حاضر فلسفه معراج پیامبر از چند بعد بررسی می‌شود : فلسفه معراج در ارتباط با شخص پیامبر، معاندین و دشمنان، مسلمانان راستین صدر اسلام،‌و مسلمانان به طور کلی معراج آخرین و بالاترین مقام علمی بود که پیامبر اکرم به آن نائل گردید و می‌توان آن را سیر تکامل در رسیدن به درجه کمال تعبیر نمود.