سبد سفارش شما خالی است!

یکی از آشکارترین شناسه‌های طبیعی اصفهان، ارتفاعاتی است در جنوب شهر با نام «کوه صفه» که بر فراز آن قلعۀ عظیمی به نام شاه دژ (دژ شاه) وجود دارد. این قلعه دارای قدمتی 1500 ساله است و روزگاری گنج‌خانه، سلاح‌خانه و شاید رصدخانه بوده است. شهرت این قلعه، که پیش از این دزکوه نامیده می‌شد، بیش‌تر به خاطر فعالیت اسماعیلیان شیعی مذهب در سده‌های پنجم و ششم هجری در این مکان است. اسماعیلیان شیعی مذهب به رهبری حسن صباح در سراسر ایران قلعه‌های مستحکم و دست‌نیافتنی داشتند و هیچ‌گاه با حکومت وقت سازگار نبودند. شاه دژ یکی از این قلعه‌ها بود که قائم‌مقام حسن صباح، احمد بن عطاش، در آن‌جا استقرار داشت. این قلعه در سال 500هجری به دست سلطان محمد سلجوقی، پسر ملکشاه ویران شد. کتاب حاضر ضمن دربرداشتن یادداشت‌های مختصری از فرقۀ اسماعیلیه در ایران و رهبر آنها، حسن صباح، و هم‌چنین احمد بن عطاش ـ نمایندۀ وی در اصفهان ـ به معرفی قلعۀ شاه دژ، پیشینه و کارکرد آن و هم‌چنین دیگر آثار تاریخی اطراف آن اختصاص دارد. تصاویر فراوانی از نماهای مختلف شاه دژ در پایان کتاب ضمیمه شده است.