سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب حاضر پس از تعریف سینمای تجربی (آوانگاری یا زیرزمینی)، اسناد مهمی از تجربیات در عرصه‌ی سینما به دست داده می‌شود. تجربیاتی که در دنیای هنر فیلم، نیز از سوی شرکت‌ها و سازمان‌های عظیم تولید فیلم، طرد شده است که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به تجربیات گروهی از فیلم‌سازان مستقل آوانگار در تعاونی فیلم لندن اشاره کرد. نگارنده در طی این بخش‌ها خاطرنشان می‌سازد که اصطلاح "آوانگار"، صرفا به معنای مخالفت با سینمای حاکم نیست. وی با توضیح درباره‌ی شیوه‌های تولید، توزیع و نمایش فیلم‌های زیرزمینی، کارنامه‌ی خود و اسلافش را پیش‌روی خواننده می‌گذارد. گفتنی است نگارنده بر این فرض بنیادین مدرنیستی تکیه دارد که شکل‌ها و قواعد هنر باید مناسب و مختص رسانه‌ی هنری باشد. وی توجه خاصی به ماهیت دیدن نشان می‌دهد و با پس‌زمینه‌ی تجربیات خود در نقاشی، نظر خوانده را از چگونگی رنگ به کار کرد رنگ و رنگ مایه جلب می‌کند، (شاخص‌هایی که در سیستم‌های رسانه‌ی الکترونیکی، رمزگذاری و به صورت داده‌ها ذخیره می‌شوند) او اذعان می‌دارد که مانند سایر هنرمندان، عمدتا از طریق مشاهده‌ی آثار نقاشان و تمرین‌، حساسیت خود را نسبت به رنگ افزایش داده است. به نظر وی تکنولوژی دیجیتال (رایانه) پیچیده‌ترین شکل نمود تفکر انسانی قلمداد می‌شود که تا کنون به شکل مکانیکی ابداع شده است. از طرف دیگر، ضمن استفاده از تکنولوژی دیجیتال می‌توان تمایز بین سازنده و تماشاگر را بالقوه مخدوش کرد و تماشاگر را تبدیل به کاربری ساخت که می‌تواند فعالانه در ایجاد معنی اثر، مشارکت داشته باشد.