سیاست خارجی دولت اصلاحات؛ موفقیتها و شکستها
سیاست خارجی هر کشور نشات گرفته از یک رشته عوامل موثر در آن است. ساختار عقیدتی، قانونی، شخصیت و بافت فکری، وابستگی حزبی ـ سیاسی رهبران، و شرایط و وضعیت سیاسی ـ اقتصادی، داخلی، منطقهای و بینالمللی از آن جمله هستند. سیاست خارجی ایران پس از انتخابات دوم خرداد سال 1376 با تحولی اساسی در گفتمان سیاسی و سیاست خارجی خود روبهرو شد؛ به این ترتیب که مشروعیت اثباتی، جایگزین مشروعیت سلبی یعنی دوری گزیدن از دشمنتراشی و طرح شعارهای پرخاشگرانه، تهاجمی و تحریککننده گردید. آقای خاتمی ضمن توجه تام به اصول «عزت»، «حکمت» و«مصلحت»، سیاست «تنشزدایی»، «اعتمادسازی»، «گفتوگوی تمدنها» و «بهبود گسترش روابط سیاسی و اقتصادی ایران با کشورهای جهان و به ویژه منطقة خاورمیانه» را مد نظر قرار داد. نگارنده در کتاب حاضر در هفت فصل تحت عنوان ساختارهای سیاست خارجی، عوامل تاثیرگذار بر روابط ایران و کشورهای خلیج فارس، دو دهه سیاست خارجی ایران، اصول نظری سیاست خارجی خاتمی، عملکرد سیاستهای خاتمی در خلیج فارس، ایران و امریکا در دوران خاتمی، و ایران و امنیت خلیج فارس به بررسی سیاست خارجی دولت اصلاحات میپردازد.