سبد سفارش شما خالی است!

موضوع کتاب حاضر، جستارهایی در نقد و تفسیر شعر فارسی در ادوار گوناگون است. این کتاب مجموعه مقالاتی در شناخت شعر و شخصیت هفت تن از شاعران ایرانی ـ مهدی اخوان ثالث، رهی، حافظ، عطار، مولوی، فردوسی و منوچهری ـ است. در این پژوهش سعی شده برای پرهیز از کلی‌گویی، محور بحث یک شعر یا قسمتی از اشعار یک شاعر باشد. بخش اوّل کتاب به نقد و بررسی شعر «باغ من» از «مهدی اخوان ثالث» اختصاص دارد. بخش دوم، دربردارندة مقاله‌‌ای دربارة تأثیرپذیری «رهی» از «بیدل» است و بخش سوم نقدی بر کتاب «حافظ‌نامه»، نوشتة «بهاءالدین خرمشاهی» است. در بخش چهارم و پنجم نمادپردازی «عطار» در «منطق‌الطیر» و نیز نمادپردازی مولانا در سه داستان از مثنوی بررسی شده است. بخش‌های پایانی کتاب، مقالاتی در باب بررسی یک موتیف (سام و سهراب) در شاهنامه و تأثیرپذیری «منوچهری» از شعر عرب را دربردارند.