عرفان، زیباییشناسی و شعور کیهانی: گذری بر جهانبینی پستمدرنی وحدت وجود
نویسنده کتاب در کتاب بر آن است، بر اساس درک عرفانی عالم هستی و رابطه معنوی با سرچشمه عالم وجود، مفاهیمی چون شعورمندی کیهانی، وحدت وجود، انتقال آگاهی، ارتباطات زیبایی شناسانه و اسطورهوار (انتقال اطلاعات از طریق ارتباط کوانتومی و نمادسازی از هستی لاهوتی)، تاریخ ذهنی، و مانند آن را شرح و تبیین نماید، نویسنده تصریح میکند: "عقیده من آن است که نه تنها علوم، بلکه هنرها، علوم انسانی و معنویت برآمده از شهود، تخیل و الهام ذهنی، ابزار مهمی در پرداختن به طبیعت و آگاهی کیهانی به عنوان قوه وجودی و فهم آن هستند. دیگر سخن آن که، به مفهومی عمیقتر، قوانین عالم کارکردی متفاوت از هنرها، معنویت و علوم ندارند. آنچه علوم، معنویت و دریافت زیبایی شناسانه در جست و جوی آن هستند، یگانگی اساسی در عمق و ریشه، و هدف غایی این تحقیق است. تعریف نهایی ارتباط زیبایی شناسانه یا آگاهی کیهانی، چیزی نیست به جز همان پیوند درونی عمیق، مجموعه جهانی این تعامل و پیوندهای درونی، به عنوان ویژگیهای پویای حیات تلقی میشوند که "همواره سیالند و از بودن به شدن در تغییرند"".