سبد سفارش شما خالی است!

ابوعبدالله جعفر بن محمد، معروف به امام صادق یا امام جعفر صادق، مشهور به «رئیس مذهب جعفری» و همین‌طور «رئیس مذهب شیعه» و امام ششم شیعیان دوازده امامی و امام پنجم شیعیان اسماعیلیه است. او از جانب پدر از نسل علی بن ابی‌طالب (ع) و از جانب مادرش «ام‌فروه» از نسل محمد بن ابوبکر است. امام جعفر صادق (ع) در 17 ربیع‌الاول سال 83ه.ق در مدینه به دنیا آمد و در 25 شوال سال 148 ه.ق در 65 سالگی در مدینه توسط «منصور دوانیقی»، خلیفه عباسی مسموم شد. او بیشترین سال عمر را در میان یازده امام اول شیعیان داشته ‌است. دوران زندگی امام صادق (ع) مصادف با 10 تن از خلفای اموی به نام‌های عبدالملک پسر مروان، ولید پسر عبدالملک (ولید اول)، سلیمان پسر عبدالملک، عمر پسر عبدالعزیز، یزید پسر عبدالملک (یزید دوم)، هشام پسر عبدلملک، ولید پسر یزید (ولید دوم)، یزید پسر ولید (یزید سوم)، ابراهیم پسر ولید، مروان پسر محمد و دو تن از خلفای عباسی به نام‌های عبدالله پسر محمد (معروف به سفاح) و ابوجعفر پسر محمد (معروف به منصور) بود. محل دفن وی کنار قبر پدرش در قبرستان بقیع شهر مدینه ‌است. در این کتاب به گوشه‌ای از تلاش‌های مظلومانه امام صادق (ع) در بحران عصر خفقان اموی و عباسی اشاره شده و چالش‌های گوناگون عصر امامت ایشان بررسی شده است.