سبد سفارش شما خالی است!

حضرت امام حسین (ع) پس از شهادت برادر گرامیشان امام حسن (ع) به مقام امامت رسیدند. مدت امامت آن حضرت یازده سال بوده که با قیام علیه یزید بن معاویه پایان می‌پذیرد. از مهم‌ترین علت‌های قیام امام حسین (ع) حمایت از اسلام، آزاد ساختن مردم از نظر فکری، جلوگیری از ظلم‌های اجتماعی، جلوگیری از محو کردن نام خاندان رسول‌الله (ص)، امر به معروف و نهی از منکر و... بوده است. با این حال در طول تاریخ برداشت‌های متفاوتی از حادثة کربلا شده است؛ به عنوان نمونه، «دعبل خزاعی» از نهضت امام‌ حسین (ع) فقط جنبه‌های پرخاشگری آن را می‌بیند و یا برداشت «محتشم کاشانی» جنبه‌های تاثرآمیز و گریه‌آور آن است؛ درحالی که به اعتقاد نگارنده اساسی‌ترین جنبة قیام حسینی، جنبة جانبازی ایشان در راه حق است. کتاب حاضر در قالب پرسش و پاسخ و به منظور شناخت بیش‌تر ماهیت وجودی قیام حسینی نگاشته شده است.