سبد سفارش شما خالی است!

طی سال‌های اخیر مفهوم «Main streaming» یا «Integration»، به معنای قرار گرفتن در شرایط عادی جامعه بیش از پیش نمود داشته است. ورزش به عنوان یکی از ابزارهای مهم و کارآمد در زمینة توان بخشی اجتماعی معلولان جایگاه ویژه‌ای را به خود اختصاص داده است. امروزه انجمن‌ها و بنیادهای متعددی به منظور سازمان دهی و هدایت امور ورزش در میان افراد دارای معلولیت در گروه‌های مختلف، به ویژه افراد سندرم داون که واجد خصوصیات متمایز هستند فعالیت می‌کنند. با وجود این، ورزش دارای معایبی چون: حظر حوادث و آسیب‌های ورزشی می‌باشد. پزشکان مشاور مجمع المپیک ویژه، در سال 1983 به شیوع بالای بی‌ثباتی مفصل «اطلس ـ آسه» و خطر احتمالی آسیب نخاع گردنی در افراد سندرم داون،‌ اشاره و پیشنهاد کردند که این اشخاص تنها با تأیید پزشک مربوطه مبنی بر نداشتن بی‌ثباتی این مفصل قادر بر شرکت در برخی فعالیت‌های ورزشی خاص می‌باشند. بنابراین، انجام مطالعات و پژوهش‌های علمی جهت ایجاد بستر مناسب برای پرداختن به فعالیت‌های ورزشی این افراد حائز اهمیت است. در کتاب حاضر نخست، خطرات واقعی فعالیت ورزشی و افراد سندرم داون بیان و پس از آن، بر اهمیت ارزیابی سستی مفاصل در تشخیص فاصله میان مهره‌ای اطلس ـ آسه در افراد سندرم داون، تأکید می‌شود. در ادامه، به ارائة نتایج معاینات پرتو شناختی و اطلاعاتی درباره نسبت کودکان با بی‌ثباتی مفصل اطلس ـ آسه و رابطة میان این بی‌ثباتی و بروز علائم عصب‌شناختی می‌پردازد و همچنین پایایی غربالگری پرتو شناختی بر ارزیابی مجدد نیز تعیین می‌شود. در پایان نیز، اثرات مثبت ورزش در کودکان سندرم داون، یک نمودار رشدی و تحلیل آماری رشد، ارائه می‌شود.