سیر تحول کاشیکاری در معماری ایران (دوره اسلامی)
«کاشیکاری»، یکی از ویژگیهای مهم معماری ایرانی، به خصوص در دوران اسلامی به شمار میآید که از طریق آن، نقش، رنگ و بافت خاصی، برای بناها، شکل میگیرد و این نکته به ویژه در سرزمین ایران که در بیشتر مناطق آن، از مصالح آجر و خشت با رنگ یکنواخت استفاده میشد، برای گسترش جنبههای زیباییشناسانه و نمادین آثار بسیار اهمیت دارد. در این کتاب، با بررسی آثار کاشیکاری به جایمانده از دوران مختلف تاریخی، تحول این هنر در معماری ایران، مورد کنکاش قرار گرفته است.