سبد سفارش شما خالی است!

«ضیاءالدین خالقی» در سال 1342 در لنگرود و در خانواده‌ای اهل ادب و معنویت به دنیا آمد. شوق سرایش، از همان آغاز نوجوانی با خالقی همراه بود. او با مطالعة جدی در عرصة ادبیات قدیم و معاصر، پس از خلق آثاری در زمینة شعر کلاسیک، در نهایت به سرایش شعر نو، به ویژه شعر سپید، روی آورد و در این راستا، موفق به خلق شعرهای ماندگاری شد. خالقی علاوه بر سرایش شعر، دست توانایی در نویسندگی دارد و از طبع نقادی بسیار خوبی برخوردار بوده و مقالات متعددی در این زمینه نوشته است. «رویای به رنگ آتش و آب»، «سیب اتفاقی است که می‌افتد»، «بارانی از پریشانی یال»، «سمبولیزم به روایت امروز»، «دلشوره‌های من و خاک کاغذی» و... از جمله آثار خالقی است. مجموعة نثر ادبی حاضر، نیز از دیگر آثار اوست. در شعله‌ای شناورم؛ در دود سیگار همای پدربزرگ؛ از لب‌های سرخت چه خبر؟؛ حالا زمان خداحافظی است؛ دو نام که از یک موسیقی بر می‌خاستند؛ دانه‌ترین ریشه؛ مرگ؛ مرتیکة چاقوکش!؛ نامه‌ای از شب؛ و مرا دریاب عناوین پاره‌ای از نثرهای کتاب است.