دیوان نوبر: مدایح و مراثی
دیوان حاضر حاوی مدایح و مراثی مرحوم استاد «سید ابراهیم نوبر» است. نوبر در سال 1277 هجری شمسی در ساری به دنیا آمد و بیش از 80 سال عمر کرد. او یک شاعر اجتماعی و مذهبی بود. در سرودن بیشتر به تصویر میپرداخت و عاشورا را با شعر نمایش میداد. شعرش بیشتر به تابلوی نقاشی شبیه است. او اشعاری به زبان فارسی، عربی و ترکی دارد. او شاعری مردمی بود که از میان مردم برخاسته بود و زبانی مردمی داشت. برخی از عنوانهای سرودههای او به شرح زیر است. در صلوات بر پیغمبر آخرالزمان؛ در توسل به چهارده معصوم (ع)؛ در اخلاق زیبا؛ درد ما و طلب آمرزش؛ مسمط در ولادت حضرت محمد (ص)؛ قصیده در منقبت حضرت فاطمه (س)؛ مرثیة حضرت امام حسن مجتبی (ع)؛ مرثیه در خطاب حضرت مسلم با طوعه و مرثیه در سوگواری حضرت قاسم (ع).