سبد سفارش شما خالی است!

«هشت موش کور با نام‌های «اکتاو»، «اولاف»، «برونو»، «بنیامین»، «تیبو»، «ژوزف»، «شارل» و «موریس» در چمنزاری، پای کوهی بلند زندگی می‌کردند. آن‌ها در سراسر چمنزار زمین را می‌کندند و دالان‌هایی زیرزمینی برای خود می‌ساختند، به‌طوری که در هر دو، سه متر چمنزار، اندکی از خاک بالا می‌آمد. زندگی این موش‌های کور در شادی و کار خلاصه می‌شد. آن‌ها چمنزارشان را دوست داشتند و بیشتر وقتشان را صرف کندن و زیرورو کردن خاک می‌کردند. آن‌ها در خاک‌برداری بسیار ماهر بودند، هرکدام بخش معینی از چمنزار را در اختیار داشتند و در همانجا خانه خود را ساخته بودند؛ خانه‌ای راحت مطابق سلیقه‌شان. هر خانه با دالانی به خانه‌هایی دیگر راه پیدا می‌کرد و آن‌ها از این راه به دیدار هم می‌رفتند. به این ترتیب زندگی این موش‌های کور، زیبا و دلپذیر بود... .تااینکه در یک روز بهاری اتفاق وحشتناکی برایشان رخ داد... .