سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر در پی آن است که سروده‌های سه تن از شاعران زن ایران، ژاله قائم مقامی، سیمین بهبهانی و دکتر طاهره صفارزاده را از دیدگاه نقد ادبی زن محور، که از شاخه‌های نقد ادبی فمینیستی است، مورد کندوکاو قرار دهد. مطابق این دیدگاه، نوشته‌های زنان تجربه‌های ایشان را در فرهنگ‌های مختلف بازتاب می‌دهد؛ تجاربی که با زندگی و تجارب مردان متفاوت است و از طریق تحلیل نیروهای فرهنگی و اهمیت و ارزش نقش‌های زنان در یک جامعه خاص به بررسی این موضوع می‌پردازد که جامعه به چه طریق در شکل‌گیری درک و فهم زن از خود، جامعه و دنیایش تأثیر می‌گذارد.