سبد سفارش شما خالی است!

منطقۀ کهکیلویه با مساحتی حدود 15450 کیلومتر مربع، 237586 نفر جمعیت دارد. این منطقه در جنوب ایران و در لابه‌لای رشته جبال زاگرس واقع است. در این منطقه شش ایل بویراحمدی؛ باشت و بابویی؛ بهمئی؛ طیبی؛ دشمن زیاری؛ و چرام مستقر هستند. لری گویش رایج منطقۀ جنوب غربی ایران است. بهمئی‌ها که از دیگران منزوی‌ترند گویش خالص‌تری را حفظ کرده‌اند. از نظر جغرافیایی این ایل در دو منطقۀ وسیع پراکنده و هر منطقه با یک تیرۀ سیاسی مرتبط است و یکی بهمئی احمدی در جنوب و دیگری بهمئی محمدی در شمال. در این ایل اتحاد از طریق ازدواج، نشانگر بیش‌ترین دوستی‌هاست. ازدواج ترجیحی با دختردایی از دیگر ویژگی‌های این ایل است. در بین بهمئی‌ها، سازمان سیاسی به طور مستقیم به سازمان اقتصادی، روابط خویشاوندی موجود بین اعضای ایل و سرانجام به محدودۀ جغرافیایی سرزمین تحت اختیار وابسته است. تمام ایل به وسیلۀ یک خان اداره می‌شود. محور مطالعه در این پژوهش، ازدواج در ایل بهمئی است که درمنطقۀ کهکیلویه در جنوب ایران واقع است. به طور دقیق‌تر از یک سو نقش ازدواج و چگونگی شکل‌گیری هم‌بستگی و اتحاد و مراسمی که به همراه آن برگزار می‌گردد و از سوی دیگر فاکتورهای مختلف اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تاثیرگذار بر آن مد نظر است.