پاسبانها با سهراب چای میخورند
شعر فارسی - قرن 14
مجموعه قطعات ادبی، اشعار و دلتنگیها و مرثیههایی است که در فراق محبوبی که انتظارش را میکشند، در انتظار موعودی که کهنگی و تاریکی و ستمگری را از رخسار همه شهرهای جهان پاک میکند، سروده شده است. جمکران، انتظار، تنهایی، آمدن، ماه و ابر، غصه و امید از مضامین و استعارههای همیشگی این سرودههاست.