فاطمه (س) تجلی غیب
فاطمهزهرا(س)، 8؟ قبل از هجرت - 11 ق.
فاطمهی زهرا (س)، دختر محمد (ص) از خدیجهی کبری و زوجهی علی (ع) است. وی از اهل بیت (ع) و از اصحاب کساء است و از نظر شیعه در ردیف مریم و آسیه، بلکه بهتر از آن دو و بانوی بانوان جهان است. فاطمهی زهرا (س) دارای اسمها و لقبهای بسیاری از جمله بتول، طاهره، صدیقه، و سیده النساء العالمین است. هریک از انبیای الهی در طول تاریخ بشر به شکل بارزی یکی از اسمها و صفتهای الهی را محقق ساختهاند، یعنی مظهر یکی از آنها بودهاند. حال با درنظر گرفتن اینکه فاطمه (س) را ام اسماء مینامند، میتوانیم به میزان و درجهی منزلت ایشان نزد خدا و بزرگان خاص او پی ببریم. امام حسن عسگری (ع) در مدح ایشان فرمودهاند "ما حجتهای خدا بر خلق هستیم، و جدهی ما فاطمه، حجت ما میباشد". با توجه به این منزلت، شناخت و معرفت نسبت به وی میتواند باعث صعود عبودیتی انسان و نزدیک شدن به ذات مقدس الهی باشد. نویسنده در این کتاب، فضیلتهای حضرت فاطمه (س) و نیز اسمها و معنی اسمهای ایشان را بیان کرده و آنگاه به تبیین موقعیت فاطمهی زهرا (س) در امر نبوت و امامت و ولایت تکوینی فاطمه (س) با استناد به نظریههای مقامات عالیمرتبهی دینی میپردازد. در پایان نیز موضوع سلوک و صعود به سوی فاطمه (س) را مطرح و بررسی میکند. اسناد مذکور در ارتباط با ولایت تکوینی فاطمه (س) شامل 20 سند است که متن آنها در پایان کتاب درج گردیده است.