آیا علم میتواند دین را نادیده بگیرد؟
در دورههای مختلف زندگی انسانها و در قرون مختلف، برخی از دانشمندان متدین کوشیدهاند که در حوزههای مختلف علوم جدید متخصص شوند و زمینههای مشترک علم و دین را کشف کنند. این افراد با رغبت بسیار با فلاسفه و الهیون به گفتوگو نشسته و به درک مناسبی از موضع یکدیگر و نیز به اشتراکاتی دست یافتهاند. از سوی دیگر عدهای از دانشمندان به عقل انسانی تاکید دارند و نقش دین را به مسائل اخلاقی محدود میکنند. این افراد مدعی هستند که علم با پیشرفت خود قادر است همهچیز راتوضیح دهد و هیچنیاز در به میان کشیدن خداوند در امور نیست. دکتر مهدی گلشن ـ رییس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ـ در سال 1375 تعدادی سوال دربارۀ ابعاد مختلف رابطۀ علم و دین برای تعدادی از فیلسوفان، متکلمان و دانشمندان علوم تجربی در جهان غرب و جهان اسلام فرستاد. مجموعۀ حاضر حاوی پاسخ 62 تن از دانشمندانی است که عقیده دارند هم علم و هم دین جنبههای مهم زندگی انسانها هستند و هیچیک نباید فدای دیگری شود. برخی افراد پاسخگو عبارتاند از: محمد کمال حسین، سرگی گریب، رضا داوری اردکانی، انور نسیم، جورج ال مورفی، و ابراهیم کالین. در هر مورد نخست دانشمند مورد نظر معرفی و سپس آثار، فعالیتها و شغل وی بیان شده است.