سبد سفارش شما خالی است!

زیبایی‌شناختی نوعی آفرینش مجازی است که نگرشی خاص را در بیننده برمی‌انگیزد و هم‌چون یک قالب هستی قلمداد می‌شود که عواطف و درگیری‌های مشابهی را در بیننده به وجود می‌آورد. چهار عامل نگرش ناظر، رسانة هنری، چارچوب تاریخی ـ فرهنگی، و نیت متجلی در اثر هنری، در فرآیند ارتباط زیبایی‌شناختی یک اثر هنری دخالت دارند و این عوامل هستند که میان قالب بیانی اثری هنری و بازسازی تخیلی آن نزد بیننده رابطة نزدیک ایجاد می‌کنند. در همین راستا، بر مبنای سنت هند باستان پرداختن به هنر زیبایی‌شناختی تنها امتیازی خاص، ویژة نخبگان نبود، بلکه بخشی از زندگی مردم عادی را هم شکل می‌داد و رابطة نزدیک ایجاد می‌کرد. نگارنده در کتاب حاضر، ارتباط زیبایی‌شناختی هنرها را مورد بررسی قرار می‌دهد و هم‌چنین به چندین نظریه‌پرداز هندی در این اثر اشاره شده است. عنوان‌های فصل‌های کتاب عبارت است از: دریافت زیبایی‌شناختی، جایگاه ارزیابی زیبایی‌شناختی، هنر و جامعه و مسالة ارتباط، و نمادهای زیبایی‌شناختی و مفهوم معنا.