برگهایی از تاریخ تهران
در گسترهی تهران که کمی بزرگتر از تهران بزرگ امروز است، یکی از کهنترین سابقههای تمدن بشری وجود داشته است. صرفنظر از سابقهی بسیار قدیمی این گستره، خود آبادی تهران هم از پیشینهی باستانی برخوردار است. گسترهی تهران که جزء فلات ایران است، بر اساس تحقیقات زمینشناسی، در دورهی بارانی، کف دریا را تشکیل میداده است. اما بعدها در فاصلهی 12000 تا 17000 سال قبل و در دورهی خشک، کمکم آب دریا فرونشست و دشتها پیدا شد که در زمانی بعد مسکون گردید. در تحقیقات باستانشناسی در تپههای ازبکی، در 70 کیلومتری تهران آثاری از زندگی مردمی که 9هزار سال قبل در این منطقه میزیستهاند، کشف شده است. در دروس، قیطریه، خیابان پاسداران، خجیر، تهرانپارس، چندار کرج و... سفالهایی کشف شده که به 3200 سال پیش تعلق دارد. در دورهی اسلامی در سال 961 هـ . ق شاه تهماسب صفوی فرمان داد تا تهران را صاحب حصاری با چهارده دروازه و 114 برج نمایند و این حصار بر اهمیت تهران افزود. در 1200 هـ . ق آقامحمد خان قاجار تهران را به پایتختی برگزید و آن را الخلافه خواند و تهران رشد خود را آغاز کرد. این روند رو به رشد تهران تاکنون ادامه دارد و آن را به یکی از کلانشهرهای جهان تبدیل نموده است. در کتاب حاضر، مجموعهی مقالاتی از تاریخ تهران قدیم گردآوری شده است. از جمله مطالب جالب کتاب میتوان به توپ مروارید که در کنار حوض بزرگ میدان ارگ قرار داشته است، چنارهای تهران، بختگشایی دختران در گذشته، دارالشفای تهران و... اشاره کرد.