سبد سفارش شما خالی است!

نقد ادبی موجب پویایی ادبیات، و پویایی ادبیات موجب سربلندی و بیداری یک ملت است. نخستین ردپای نقد ادبی را در هشت سال قبل از میلاد در کتاب حماسی هومر می‌بینیم، نیز در آثار ارسطو و افلاطون یا در کتاب غوک‌ها اثر آریستوفان. با خوانش درخت آسوریک و یا مقدمة شاهنامة ابومنصوری و یا اوایل شاهنامة فردوسی و به ویژه گفته‌های روشنفکرانة شخصیت‌هایی چون آخوندزاده، طابوف و مراغه‌ای در دورة اخیر، نمونه‌های دیگری از نقد ادبی را شاهد هستیم. کتاب حاضر در راستای معرفی نقد ادبی در ایران و جهان؛ چهره‌های منتقد ایران و جهان؛ سابقة نقد در ایران و جهان و انواع مکاتب ادبی اروپا به نگارش درآمده است.