سبد سفارش شما خالی است!

پژوهش حاضر در خصوص زیبایی‌شناسی موسیقی و شعر ایران باستان به نگارش درآمده است. گفتنی است "هورامی"، یکی از سه سبک آواز کردی است که ساختار موسیقی و شعر آن با آن‌چه امروزه موسیقی طرب‌انگیز و موسیقی حزن‌انگیز خوانده می‌شوند، فرق دارد. بر اساس یافته‌های منتشر شده در این کتاب، هنرمندانی که به اجرای هورامی می‌پرداختند، در عصر ساسانی یا پیش از آن، "اورامن‌ها" نام داشتند که در شهرک‌هایی نزدیک مراکز ایالتی، ایران، ساکن می‌شدند. اما پس از اسلام آوردن ایرانیان، این شهرک‌ها از حالت اختصاصی خارج شدند و مانند شهرهای دیگر رشد کردند که شهرهای ارومیه و ورامین از این جمله‌اند. سبک هنری اورامن‌ها هم‌، چون در ارتباط با کار و زندگی مردم قرار گرفت، سینه به سینه منتقل شد و در قالب‌های بسیار متنوعی از هنرهای تجسمی و تزئیینی و ادبی و مذهبی ایرانیان، نمود پیدا کرد. امروزه اگرچه فقط کردهای "اورامانات" هستند که اصالت این هنر را حفظ کرده‌اند، اما ردپای ارزش‌های هنری لحن و شعر هورامی را می‌توان در شیوه‌ی برگزاری ورزش‌های باستانی، مناجات و سماع عارفانه، اذان، دوبیتی‌ها و ترانه‌های محلی، بعضی از گوشه‌های ماهور و آوازهای بیات ترک و بیات کرد، نیز در بسیاری ترکیبات گره چینی و ساختمان‌های سنتی ایران، مشاهده کرد.