زبانشناسی اجتماعی
زبانشناسی اجتماعی، رشتهای است که در آن به ارتباط میان زبان و اجتماع، و نیز کاربردهای زبانی و ساختارهای اجتماعی پرداخته میشود. یکی از کاربردهای مهم زبان، انتقال مفاهیم است. اما زبان به منظور برقراری و حفظ ارتباطات اجتماعی نیز استفاده میشود. زبانشناسان اجتماعی، این که چگونه اعضای هر جامعۀ گفتاری، قادر به آشکار ساختن هویت خویش از طریق زبان هستند و چگونه پاسخ مناسبی را در مقابل تفاوتهای ظریف کاربردهای زبانی از خویش نشان میدهند را بررسی میکنند. در 30 سال اخیر، زبانشناسی اجتماعی به عنوان یکی از شاخههای مطالعۀ علمی زبان قابل توجه بوده و به صورت یکی از مهمترین رشتههای ترکیبی زبانشناسی ارتقا یافته است. از این رو نگارنده در کتاب حاضر به موضوع زبانشناسی اجتماعی پرداخته است. او ضمن بیان تعریفی از زبانشناسی اجتماعی مباحثی چون: زبانشناسی اجتماعی در عمل، مطالعۀ قومنگاری گفتار و ساختار محاوره، جوامع گفتاری و گنجینۀ زبانی، گونههای تخصصی یا کاربردهای زبان و حیطهها، انطباق و تعدیل در گفتار بر حسب شنونده، و اجتماعی شدن زبان را بررسی کرده است.