سبد سفارش شما خالی است!

مولوی در نگاه اولیه‌ی خود به مرگ، تلقی عامه‌ی مردم را از مرگ اشتباه‌آمیز می‌خواند و آن را شایسته‌ی اصلاح و تصحیح می‌داند. او می‌گوید: مرگ برخلاف آنچه پنداشته می‌شود ترس‌آور نیست. درواقع ترس از مرگ، ترس از خود است. مرگ هر کس همرنگ اوست. هر کس برحسب کیفیت زندگی خود پاداش می‌یابد و مرگ کاملا متناسب است با نوع زندگی فرد. نوع زندگی و مرگ شخص نیز بازتاب ضمیر و دل آدمی است. در مقام تمثیل، مرگ آینه‌ای است که کارش تنها نشان دادن چهره‌ی راستین افراد است. در این کتاب دو موضوع «تجربیات نزدیک به مرگ» و «مرگ تقریبی» از دیدگاه «مولانا جلال‌الدین محمد بلخی»، بررسی می‌شود.