سبد سفارش شما خالی است!

جنبش پدیدارشناسی را می‌توان گرایش غالب و تأثیرگذارترین رویکرد فلسفی معاصر در فلسفه اروپایی قاره‌ای دانست. پدیدارشناسی یک روش جسورانه و تازه در فلسفه‌ورزی است و کوشش آن معطوف به بازگرداندن فلسفه از نظرورزی‌های متافیزیکی است. هدف از تحقیق حاضر ارائه چارچوبی از مهم‌ترین مضامین، چهره‌ها و ساختار فکری جنبش پدیدارشناسی است. مؤلف به این نتیجه رسیده که ادموند هورسل به عنوان مؤسس این جنبش مهم‌ترین مؤلفه‌ها و چشم‌اندازها و اسلوب نظری پدیدارشناسی را ارائه کرده و همه اندیشمندانی که پس از او راه پدیدارشناسی را دنبال کردند به سرچشمه‌های وی می‌رسند.