سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، حاوی داستانی فارسی است. داستان، دربارة جوانی است که با توجّه به ماجرای به دنیا آمدنش، به زن آرام همسایه، علاقه‌ای مانند علاقة فرزند به مادر پیدا کرده و او را نزد خود «بانو» می‌نامد. جوان، به هر عنوان و تحت هر بهانه‌ای سعی در ایجاد رابطة آشنایی با زن و باز کردن باب گفت‌وگو با وی را دارد و در این مسیر تا حدودی موفّق هم هست. امّا او «بانو» را فقط برای خودش می‌خواهد و حضور و وجود فرزندانش را قابل تحمّل نمی‌داند. گاه در خیال، چهرة خویش را با چهرة «بانو» مقایسه کرده و تلاش می‌کند تا نشانه‌هایی از شباهت میان مادر و فرزند بیابد. جوان آن قدر در خیال حضور هر لحظة «بانو» غرق است که احساس می‌کند، دمی بی ‌او بودن را نمی‌تواند تاب بیاورد. امّا بسیار زمان‌ها و لحظه‌ها هست که در رقابت با دیگران در جلب توجّه «بانو» شکست خورده و ناچار به تحمّل رنج دوری و بی‌توجّهی می‌شود.