سبد سفارش شما خالی است!

«رفیق صابر»، شاعر بلندآوازة کرد، در سال 1950 م در قلادزه کردستان عراق متولد شد. او از همان آغاز کار شاعری با سبک و زبان و دیدگاه ویژة خود به سراغ شعر رفت. رفیق صابر در همان حال که برای ملت و میهنش می‌سراید به پرسش‌های بنیادین انسان دربارة فلسفه آفرینش و مسائل هستی‌شناسی می‌پردازد و همواره در جست‌وجوی گم‌گشتگی‌ها و سرگشتگی‌های انسان و یافتن پاسخی منطقی برای آنهاست. همین بنیان‌های فلسفی است که مفاهیم بسیاری از شعرهای او را کمابیش دیریاب و انتزاعی کرده است. زبان و به ویژه تصورهای شعری رفیق صابر ریشه در سوررئالیسم دارد. دفتر حاضر به ترجمة سروده‌هایی از این شاعر کرد اختصاص یافته است. عناوین برخی از سروده‌ها عبارت است از: آزادی؛ آفرینش؛ دیدار؛ زیر باران؛ متهم؛ شب‌های انتظار؛ بدرقه؛ میهن من؛ تابلو؛ با زرهی از پولاد تاریخ؛ مدیتیشن؛ و گدا.