اشعاری به گویش اوزی برای آهنگهای محلی جنوبی و محثی پیرامون گویش اوزی و منشا آن
«اوز» یکی از توابع استان فارس است. گویش اوزی، یکی از گویشهای زبان اچامی (زبان خودمانی) میباشد. این زبان، گویشهای اوزی، بستکی، گراشی، لاری، خنجی، جویمی، اشکنانی، چازکی و... را دربرمیگیرد که با هم تفاوت فاحش ندارند و سخنوران گویشهای یادشده صحبتهای یکدیگر را به خوبی میفهمند. دربارة منشا گویش اوزی، باید توجه داشت که اصولا کلیة زبانها و گویشهای ایرانی، خانوادة واحدی را تشکیل میدهد که از یک اصل مشترک منشعب شدهاند. این اصل مشترک به طور قراردادی ایرانی مشترک نامیده شده است. کتاب حاضر به گردآوری شعرهای شادروان «مصطفی خضری» با گویش اوزی و نتنویسی خط ملودی اصلی هر آهنگ اختصاص یافته است.