سبد سفارش شما خالی است!

از زمان پیدایش انسان اندیشمند تاکنون مغز انسان از نظر ژنتیک، جهش جدیدی نکرده است. هیچ شاهدی برای هیچ‌گونه جهشی وجود ندارد. بنابراین سئوالی که مطرح می‌شود این است که با یک مغز واحد، تفاوت عملکرد میان انسان بدوی و انسان پیشرفته امروزی چگونه تبیین می‌شود. نگارنده در کتاب حاضر معتقد است که مدارهای مغزی، سازوکار جدیدی می‌یابند و بر همان زمینه آناتومیک قبلی، مدارهای فیزیولوژیک جدیدی به وجود می‌آید. مدارهای بازگشتی آگاهی نتیجه کارکرد این مدارهای جدید است. نگارنده در این کتاب، مکانیسم ایجاد آگاهی در انسان را بر مبنای ایجاد مدارهای نورونی توضیح می‌دهد و سپس وارد بحث مبسوطی در رابطۀ علی این مدارها با آگاهی می‌شود. وی در مراحل مختلف به نقش تاثیرگذار زبان در ایجاد و تکامل آگاهی اشاره می‌کند. به طوری که می‌توان گفت به نظر او و بسیاری از صاحب‌نظران دیگر، بدون زبان، آگاهی برتر در انسان به وجود نمی‌آید.