سبد سفارش شما خالی است!

خشایارشا، پسر و جانشین داریوش کبیر، چهارمین پادشاه هخامنشی بود که در ادامه‌ی سیاست‌های پدر با هدف تلافی شورش یونانیان در سارد (در آسیای صغیر، ترکیه‌ی امروزی) و آتش زدن ارگ شاهی آن به شبه‌جزیره‌ی یونان لشکرکشید. از آن زمان یونان از دولت شهرهای مستقل تشکیل شده بود و کشوری واحد به شمار نمی‌رفت. خشایار پس از وارد شدن به اروپا از راه مقدونیه وارد خاک یونان شد و در تنگه‌ی ترموپیل جنگی میان دو طرف رخ داد که ایران پیروز شد. سپاهیان هخامنشی پس از این پیروزی توانستند شهر آتن، مرکز یونان، را تصرف کنند. مورخان یونانی بعدها داستان نبرد ترموپیل را برای خود به حماسه‌ای تبدیل کردند و از مقاومت سیصد اسپارتی در مقابل سپاه عظیم خشایارشاه به طور اغراق‌آمیزی سخن گفتند. در حالی که تعداد یونانی‌ها بیش از سیصدنفر بوده و تعداد سپاه هخامنشی و تلفاتشان به اندازه‌ی ذکر شده نبوده است. نویسنده در این داستان به توصیف رشادت‌های آرشام، کوچک‌ترین پسر داریوش اول و برادر خشایارشاه، در نبرد ترموپیل می‌پردازد و او را قهرمان اصلی این نبرد معرفی می‌کند. در فصل پایانی کتاب داستان استر به طور کامل ذکر شده است؛ داستانی یهودی که در تورات به نام کتاب استر معروف است. استر دختری یهودی است که توسط پادشاه هخامنشی (اخشورش) به همسری برگزیده می‌شود و از آن زمان پادشاه نظر مساعدتری نسبت به یهودیان می‌یابد.