سبد سفارش شما خالی است!

هدف کتاب حاضر، معرفی کاربرد نظریه معناشناسی شناختی در تصویرگری و به دست دادن روشی کارآمد برای هنرمندان تصویرگر است تا هنگام رویارویی با انواع متون ازجمله متون عرفانی (نمونه موردی غزلیات شمس)، توانایی لازم برای دستیابی به زیرساخت‌های غزل را به دست آورند. برای رسیدن به این غایت از نظریه معناشناسی شناختی و زیرشاخه آن استعاره مفهومی در شعر و تصویر استفاده شده و ویژگی‌های کاربردی و چگونگی تعمیم این نظریه در خوانش و نیز در آفرینش تصویرگری و به‌طور اخص در تصویرگری غزلیات شمس که قابل‌تعمیم به سایر متون نیز است، تشریح شده است. حوزه مطالعه تعداد پنج استعاره کلی از غزلیات مولوی است که در مجموعه شمس فرهنگستان توسط پنج نقاش معاصر به تصویر کشیده شده است. تعداد بیست غزل دیگر از این پنج گروه استعاری نیز به‌منظور آزمودن کاربرد این نظریه در نحوه آفرینش تصویر بر مبنای متن موردمطالعه قرار گرفته است. معناشناسی شناختی و استعاره مفهومی، می‌توانند خلأ موجود در خوانش متن به‌وسیله تصویرگر را پر کرده و افزون بر آن می‌توانند به‌عنوان نظریه‌ای کارآمد در نقد آثار هنری مورداستفاده قرار گیرند.