تهدید نرم: تهاجم فرهنگی، ناتوی فرهنگی
فرهنگ / فرهنگزدایی
"تهدید نرم"؛ نوعی سلطه در ابعاد سهگانۀ حکومت، اقتصاد و فرهنگ است که از طریق استحالۀ الگوهای رفتاری در این حوزهها، ایجاد شده و نمادها و الگوهای نظام سلطه، جایگزین آنها میگردد. با این نگرش، تمامی تحولاتی که موجب شود تا اهداف و ارزشهای حیاتی یک نظام سیاسی به خطر افتد یا باعث ایجاد تغییر و دگرگونی اساسی در عوامل تعیینکنندۀ هویت ملی و دینی یک کشور شود، تهدید نرم به شمار میآید، تغییرات حاصل از تهدید نرم، درونی، آرام، ذهنی و تدریجی است. این تهدید همراه با آرامش و خالی از روشهای فیزیکی و با استفاده از ابزارهای تبلیغات، رسانه، احزاب، تشکلهای صنفی و قشری، و شیوۀ اقناع و القاء انجام میپذیرد. عرصههای تهدید نرم، عرصۀ فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است که به دنبال ایجاد انواع بحرانهای فرهنگی ـ سیاسی در جامعه برای دستیابی به اهداف و اغراض سیاسی شکل گرفته است. هدف اصلی از این نوع تهدید، باورمندی جامعه، سلب اراده و روحیۀ مقاومت و در مجموع استحالۀ فرهنگی و سیاسی است. در این میان از جمله برنامههایی که در سیستم تهدید نرم از آن استفاده میشود ناتوی فرهنگی است. پس از پایان جنگ جهانی دوم رقابت بزرگی میان بلوک غرب و شرق ایجاد گردید و این نبرد در قالب "جنگ سرد" خودنمایی کرد که علاوه بر رقابت در زمینۀ تسلیحاتی، ابعاد گستردهتری نیز داشت. نیکسون رئیسجمهوری اسبق آمریکا اعلام کرد ما در رقابت با شوروی باید در دو جبهۀ اقتصاد و ایدئولوژی پیروز شویم. بسیاری بر این باورند که عامل اصلی فروپاشی شوروی سابق، همان جنگ فرهنگی آمریکا بود که با مهارت کامل و با صرف هزینههای گسترده بر دانش و بینش رفتار مردم، نخبگان، مدیران و دولتمردان شوروی و بلوک شرق تاثیرگذاشت و موفق شد حتی بدون شلیک یک تیر، از طریق جنگ سرد فرهنگی و با روش فرو پاشی از درون، امپراتوری شرق را ساقط نماید. این جنگ سرد فرهنگی برای آمریکا تجربۀ بزرگی است که تلاش میکند از آن علیه انقلاب اسلامی نیز استفاده کند. نگارنده در کتاب حاضر سعی دارد مخاطب را با مفاهیم فرهنگ و تهاجم فرهنگی، آسیبها، ابعاد، راهها و عوامل نفوذ آن و نیز روشهای پیشگیری از آن آشنا سازد.