سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب حاوی آموزه‌هایی است درباره‌ی معرفت "تولتکی" ـ به مثابه‌ی طریقت زندگانی که قابلیت حصول سریع شادکامی و عشق، مشخصه‌ی آن است. گفتنی است تولتک‌ها هزاران سال پیش در سراسر مکزیک به منزله‌ی "زنان و مردان معرفت" شناخته شده بودند که در واقع دانشمندان و هنرمندانی بودند که جامعه‌ای را شکل دادند تا معرفت معنوی و تمرینات باستانیان را کشف و حفظ کنند، آنان در مقام استادان (ناوال‌ها) و کارآموزان در "تئوتی واکان"، شهر باستانی اهرام، در بیرون از مکزیکوسیتی گرد آمدند که همگانی شناخته شده است که از نظر آنان انسان، خدا می‌شود. در بخشی از این آموزه‌ها، نگارنده، نگاهی می‌افکند بر داستان آدم و حوا. به تصریح وی: "داستان آدم و حوا شرح می‌دهد که چگونه بشریت از رویای بهشت به رویای جهنم سقوط می‌کند. به ما می‌گوید چگونه ما این‌طور شدیم که حالا هستیم. داستان معمولا می‌گوید که ما فقط یک گاز به سیب زدیم، اما این مطلب حقیقت ندارد. فکر می‌کنم که ما تمام میوه‌ی درخت را خوردیم و ما از فرط دروغ‌ها و زهر عاطفی بیمار شدیم. ما دیگر در بهشت، زندگی نمی‌کردیم، زیرا دروغ‌ها جایی در بهشت ندارند. این‌طور شد که انسان‌ها بهشت را از دست دادند: ما رویای دروغ‌‌ها را می‌بینیم. رویای کاملی از بشریت، فردیت و جماعت بر مبنای دروغ‌ها می‌آفرینیم".