آموزش و پرورش بازیگر در قرن بیستم
بازیگری (نمایش) - راهنمای آموزشی
آموزش و پرورش بازیگر، در اروپا و آمریکای شمالی پدیدهای قرن بیستمی و به احتمال قوی مهمترین دستاورد در تئاتر مدرن محسوب میشود. این پدیده به مفهوم نقش بازیگر و بنای تئاتر بر پایه بازیگر و در نتیجه به کل فرایند نمایشی، شکل داده است. گواه اهمیت محوری پرورش بازیگر، این واقعیت است که بسیاری از نوآوران این حوزه هم بانی فنون آموزشی و پرورشی یگانه بوده و هم بانی اجراهای تئاتری دورانساز قرن بیستم. این کتاب، مجموعهای است از مقالههای مقدماتی درباره آموزش و پرورش بازیگر و مطالعه نظریههای برخی از فعالان اصلی و کلیدی این پدیده. از مجموع مقالات مندرج در کتاب، میتوان به سیستم استانیسلاوسکی: راهکارهای بازیگر/ شئران مری کار نیک؛ آرای «میخائیل چخوف» درباره فن بازیگری؛ «آیا دن کیشوت واقعیت داشت؟»/ فرنگ چیرلین؛ برشت و آموزش بازیگر؛ ما به نمایندگی از چه کسی بازی میکنیم؟/ پیتر تامسون؛ و نگرش بصیرانه «گروتوفسکی» به بازیگر: در جست و جوی تماس/ لیز اولفورد اشاره کرد.