فروپاشی شوروی از دیدگاه احزاب کمونیست
بیانصافی و غیر علمی است اگر دستاوردهای عظیم فنی و اقتصاد شوروی را که عقبماندهترین جامعهی سرمایهداری در آغاز قرن بیستم بود و نیز نتایج درخشان برنامهریزی این کشور نادیده گرفته میشود. همانقدر حکایت در بیاطلاعی دارد اگر نتوانیم دستاوردهای فرهنگی و هنری این کشور را به ویژه بعد از جنگ دوم به حساب آوریم. اما آیا هزنیههای انسانی مادی که این مردم از خیلی جهات پرداختند برای آن دستاوردها ضروری بود؟ خیر. این را تحلیلهای علت فروپاشی، که در این کتاب آمده است به خواننده میآموزد. همهچیز از جمله نبود آزادیهای فردی و اجتماعی، پایین بودن سطح مصرف، فساد اداری و خودکامگی، افت سطح فنشناسی، از بین رفتن توان رقابتی و درافتادن در چالههای مسیر مسابقه تسلیحاتی به گمان نویسندگان مقالههای این کتاب باعث دوری از سوسیالیسم شدند. فروپاشی به خاطر فاصله گرفتن از سوسیالیسم بود و نه به خاطر ایدئولوژی سوسیالیسیتی. در کتاب حاضر تحلیلهای حزب کمونیست کوبا، حزب کمونیست ویتنام، حزب کارگری مجارستان، حزب سوسیالیست بلغارستان، حزب کمونیست یونان، حزب تودهی ایران، حزب کمونیست اسراییل، حزب مردم فلسطین، حزب کمونیست سودان، حزب کمونیست ایالات متحدهی امریکا، حزب سوسیالیست استرالیا و حزب کمونیست پرتغال گرد آمدهاند. در واقع مجموعهی تحلیلها هم وجوه مشترک دارند و هم نگرشهای خاص که برخی از آنها مورد قبول سایر احزاب نیستند.