سبد سفارش شما خالی است!

روز خسته‌کننده‌ای است، باران به تندی می‌بارد و «چارلی» دوست ندارد بیرون برود. او از خواهرش می‌خواهد که روی صندلی راحتی بالا و پایین بپرند و «سوفی» می‌پذیرد. آنها شروع به بازی می‌کنند. در این هنگام مادر با عجله وارد اتاق می‌شود و فریاد می‌زند: «بس کنید، بس کنید». چارلی و سوفی ناراحت می‌شوند، اما مادر می‌گوید که وقتی شما می‌خندید و بازی می‌کنید من خوشحال می‌شوم اما دوست ندارم شما آسیب ببینید. چارلی و سوفی مادر را در آغوش می‌گیرند، سپس بر روی قالی غلت می‌زنند و روی تشک یوگای مادر بالا و پایین می‌پرند. کمی بعد نیز با مراقبت پدر دوباره از روی صندلی راحتی می‌پرند. نگارنده در این مجلد از مجموعۀ کتاب‌های «ارتباط بدون خشونت، زبان زندگی» می‌کوشد تا به کودکان بیاموزد بازی کردن و بالا و پایین پریدن نیز نوعی تفریح است، اما تا زمانی که آسیبی به آنان وارد نسازد.