سبد سفارش شما خالی است!

«اینگه بورگ باخمن» ـ داستان‌نویس و شاعر برجستة اتریشی ـ در سال 1926 در «کلاگن فورت»، شهر کوچکی واقع در اتریش، به دنیا آمد و در محیطی فوق نژادی، زبانی و چندگونگی فرهنگی زندگی کرد. هنگامی که شعر او برای نخستین‌بار جلوه‌گر شد، نوآوری‌اش حاصل آمیزش خاص زبان انتزاعی او با تصاویر عینی، یا به عبارتی «زبان فلسفی تصاویر» بود. باخمن در تبعیدی خودساخته در سال 1953، از زادبوم‌اش به ایتالیا رفت و همین جابه‌جایی باعث تغییراتی در تصویرها و فرم شعرهای او شد؛ به طوری که تصویرها ملایم‌تر و نیرومندتر شده بود. وی در 17 اکتبر سال 1973 در اثر زخم‌هایی که از آتش‌سوزی در آپارتمانش برداشته بود، از دنیا رفت. در کتاب حاضر، ضمن بیان زندگی‌نامة باخمن گزیدة شعرهای او به همراه تعدادی ازنوشته‌های وی در بخش پیوست آورده شده است. پاره‌ای از عناوین شعرها عبارت‌اند از: عزیمت از انگلستان؛ کلمات تاریک؛ پاریس؛ شگرد بازی پاییز؛ چوب و تراشه‌ها؛ صلات ظهر؛ مزمور؛ نان و نمک؛ بازی به سر رسید؛ پرندة من؛ و سرزمین نو.