سبد سفارش شما خالی است!

این عبارت نخستین‌بار در سال‌ 1770 توسط اعضای مکتب تاریخ‌نگاری «گوتینگن» به کار رفت. این عبارت از قوم‌شناسی کتاب مقدس برآمده بود و اشاره به نوادگان «سام»، پسر «نوح» در سفر «پیدایش» دارد. دو عبارت اقوام «حامیو» و اقوام «یافثی» نیز برای نوادگان دو پسر دیگر نوح استفاده شد. این عبارت عمدتا برای اطلاق به عرب‌ها، آشوریان و عبرانیان به کار می‌رود. شناخته‌شده‌ترین زبان‌های سامی زنده نیز عربی؛ عبری و آشوری هستند. بیشتر مردمِ سویِ غربی خاورمیانه از نژاد سامی شمرده می‌شوند و زبان ویژه خود را دارند. آرامی‌ها‌، کلدانی‌ها‌، و نبطی‌ها‌ از دیگر اقوام سامی هستند. در این کتاب به بررسی تمدن و اندیشه در میان اقوام سامی، پرداخته می‌شود.