قصههای شیخ بهایی
داستانهای فارسی - قرن 14 - ادبیات کودکان و نوجوانان
کتاب حاضر، مجموعهای است از حکایتهای آموزنده و اخلاقی، برگرفته از کتابهای ((کشکول)) و مثنویهای((موش و گربه)) و ((نان و حلوا))ی شیخ بهایی .این حکایتها به زبان ساده و در قالب نثر برای نوجوانان و جوانان بازگو شده است .گفتنی است بهاءالدین محمدبن عزالدین حسین معروف به شیخ((بهایی))، حکیم، فقیه، عارف، ستارهشناس، ریاضیدان، شاعر، ادیب و تاریخدان عصر صفویه در سال 953ه.ق در بعلبک لبنان متولد شد ;سپس در سال 966به همراه پدر و خانواده به ایران آمد و در سال 1030ه.ق در اصفهان درگذشت .در نخستین حکایت کتاب آمده است :((دانشمندی به دیدار مردی زاهد و پرهیزکار رفت و از یکی از آشنایان او سخنی زشت نقل کرد .زاهد گفت :دیر به دیدن من آمدهای و اکنون نیز که آمدهای سه گناه کردهای :یکی آن که مرا نسبت به برادر دینی خود بدبین ساختهای، دوم آن که دل راحت و آسوده مرا به این سخن مشغول نمودهای، سوم آن که خود را در معرض تهمت سخنچینی قرار دادهای)) .حکایتهای کتاب با طرحهایی متناسب با آن همراه است .