سبد سفارش شما خالی است!

مثنوی خسرو و شیرین، نیز مانند دیگر مثنوی‌های نظامی، به زبان هنر سروده شده است. هر سخنی، شکل‌های خیالی شاعرانه و به زبان ادبیات، بیان می‌شود و همین شکل‌های خیالی است که ادبیات را از زبان جدا می کند و اینجاست که فهمیده می‌شود زبان، شکل و رنگ هنر ادبیات را به خود گرفته است.