سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در این مقاله کوشیده، شخصیت گندرو از جمله کسانی که به روایت فردوسی به مقام کدخدایی (شاهی) رسیده - و نقش و تئاثیرات حضور او در شاهنامه بررسی کند. این دوره از آغار پادشاهی فریدون تا پایان یافتن استبداد ضحاک ماردوش را در بر می‌‌گیرد. به تصریح نگارنده: این شخصیت تاریخی تا کنون در پس تیغه‌ی غربت، نگه‌داشته شده و پس از هزاران سال به مردم ایران، معرفی می‌گردد. این شخصیت، همان کسی است که به گدروی زرینه کفش شهرت داشته. همان کسی که گرشاسب برای پیروزی بر آن، هدایایی بی‌‌اندازه و گران بهاء به پیشگاه اردویسور آناهیتا، خدای پیروزی، تقدیم می‌کند و خاضعانه زانو می‌زند و آرزو می‌کند که او را بر گدروی زرینه کفش پیروزی دهد. این شخصیت همان است که منطقه‌ی وسیعی در جنوب شرقی ایران از دریای مکران تا نزدیک کرمان را نام خود گدروزیا یعنی سرزمین قوم گندرو نامید و تمدن جیرفت باستان را برآوار تمدن‌های دیگر گسترد.