سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، داستانی است که در روایت آن هیچ‌چیز دیری نمی‌پاید. برای هم سو شدن با زاویهٔ دید، ناگزیر بایستی استیلای عنصر راوی، بر عنصر روایت را پذیرفت و برای همراه شدن با روایت باید پیشاپیش با راوی هم گام شد. بااین‌همه راوی نه کلافه است و نه سرگردان. بلکه دارد با بازی گوشی از کاستی‌های جهان چهاربعدی اطرافش، سان می‌بیند. در داستان می‌خوانیم: «حال و حالتم را دوباره از تمام تنم بازمی‌یابم و بعد عادلانه به همه جهات توزیعش می‌کنم. صداها دوباره برمی‌گردند. پسر دارد گریه می‌کند و پدرش از در خانه‌شان که نیمه‌باز است پیدایش می‌شود».