آسیبشناسی سازمانی شهرداری تهران (اجتماعی - فرهنگی و آموزشی)
شهرداری تهران با یک صد سال قدمت، سابقهای نسبتا کوتاه در عرصهی فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی به صورت رسمی و سازمانی دارد. این حوزه با توجه به ضرورت زمان در اوایل دههی 70 پا به عرصهی فعالیت گذاشت. نیاز روزافزون شهروندان به فرصتهای فرهنگی در کنار توسعهی شهر و شهرنشینی و پذیرش این واقعیت که اساس توسعهی پایدار شهری مستلزم توجه به نقش شهروندان به عنوان مهمترین رکن برنامهریزی شهری است، به تدریج تفکر عملیاتی نمودن رویکرد اجتماعی را در ذهن مدیران شهری شکل داده است. نگارنده در کتاب حاضر با توجه به دیدگاه مذکور ضمن ارزیابی تحولات اجتماعی و فرهنگی در حوزهی سازمانی شهرداری تهران به بررسی و آسیبشناسی برخی از محورهای فعالیت در عرصههایی چون آموزش کارکنان به عنوان یک فرصت در تحقق آرمانهای شهری و تحلیل و تبیین فعالیتها در بخش انجمنهای شورایاری، ساختار سازمانی و منابع انسانی پرداخته است.