سبد سفارش شما خالی است!

این نوشتار به دو دسته بزرگ تقسیم شده است. دسته نخست به دوره ساختارگرایی باز یا دوره نزدیک به آن مربوط می‌شود. همچنین ویژگی دیگر دسته نخست نگاه محوری و حتی گاهی انحصاری به مسئله بینامتنیت است. اما دسته دوم نظریه‌هایی را گرد می‌آورد که هم ازنظر زمانی پسین‌تر هستند و هم به‌ویژه بینامتنیت را بخشی از یک نظریه به‌حساب می‌آورد. به همین دلیل حضور بینامتنیت در این دسته اخیر، بخشی است و نه انحصاری یا تام. این کتاب نشان می‌دهد که بینامتنیت پس از ساختارگرایی نه‌فقط پایان نیافته است، بلکه به‌طور گسترده در بسیاری از رویکردها جا بازنموده و بخشی مهم از نظریه‌ها و رویکردهای متأخرتر شده است.