سبد سفارش شما خالی است!

فارابی بخش بزرگی از زندگی خود را در بغداد گذراند. در آن زمان مجموعه‌های گوناگونی از فقه اسلامی در بغداد عرضه می‌شد. در زمان شکوفایی فارابی حیات فکری دارای کثرت مباحثات عمومی متضاد بود، از طرفی در دورانی که فارابی مطالعه می‌کرد، آموزش می‌داد و می‌نوشت، مطالعه‌ی فلسفه در بغداد در وضعیت مستحکمی قرار داشت، آثار فارابی گسترده بود، در باب منطق به طور گسترده نوشت؛ هم تفاسیری بر "ارغنون" ارسطو و هم رساله‌هایی مستقل. او هم‌چنین آثار بسیاری در باب فلسفه‌ی عملی و نظری شامل تفاسیری بر "اخلاق نیکوماخوس"، فیزیک و مابعدالطبیعه‌ی ارسطو، تفسیری بر قوانین افلاطون، خلاصه‌هایی از فلسفه‌های افلاطون و ارسطو و رساله‌هایی سیاسی نوشت. افزون بر این، فارابی به خاطر آثارش در باب موسیقی، به خصوص "کتاب موسیقی کبیر" مشهور است. گستردگی موضوعات نوشته شده‌ی فارابی، بحث ربط فلسفه‌ی سیاسی فارابی را به فلسفه‌ی او هم‌چون یک کل مطرح ساخته است. تحلیل کامل آثار فارابی این است که؛ نظریات منطقی فارابی، شکل گرفته و انعکاسی از نظریه‌ی سرشت انسان و سعادت انسان است. عرضه‌ی فارابی از سنت فلسفی کلاسیک یونان به طور عام و ارتباط بین فلسفه‌ی نظری و عملی به طور خاص، منعکس‌کننده‌ی تاریخ پیچیده‌ی نسبت میان دین و فلسفه است. در کتاب حاضر در پنج فصل به روش نگارش فارابی« مساله‌ی سعادت، پیشینه‌ی سلطنتی، مدینه‌های فاضله و خود آیینی علم سیاسی پرداخته شده است.