سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی در قلمرو دانش معرفت‌شناسی اسلامی و ارتباط آن با قضایای پایه یا بدیهیات است. این تحقیق در پی آن است که نشان دهد حتی در شرایطی موقتی که توجیه کافی برای یقین به یک قضیه معین وجود ندارد، معرفت‌های موجه موجود توجیه‌کننده درجه غیریقینی معینی از معرفت به آن قضیه‌اند. نگارنده افزون بر توضیح مدعای فوق، ضمن اشاره به مباحثی مرتبط با موضوع که پیش از این در میان اندیشمندان مسلمان و غربی طرح شده‌اند و با معرفی مقدمات معرفت‌شناختی مورد نیاز، به توجیه معرفت‌شناختی اصول حساب احتمالات می‌پردازد و پارادوکس‌های اصل عدم تفاوت را که در محاسبه احتمال‌های کلاسیک، منطقی و معرفت‌شناختی کاربرد فراوان دارد حل می‌کند و شیوه کلی محاسبه احتمال معرفت‌شناختی قضایا را در شرایط مختلف معرفتی بررسی نموده و فرضیه فوق را اثبات کرده است.