سبد سفارش شما خالی است!

شکر منعم بدیهی و عقلی به شمار می‌آید، ولی به بسیاری از نعمت‌های الهی بی‌توجهی و کفران می‌شود. پیامبر (ص) و اهل بیت ایشان بزرگ‌ترین نعمات الهی محسوب می‌شوند. پیامبر (ص) مالک و واسطه‌ی همه‌ی نعمت‌های مادی و معنوی هستند که به خلق خدا رسیده است. مهم‌تر این‌ که امر حمایت الهی را تکمیل فرموده ولی انسان‌ها از این نعمت محروم می‌مانند و بی‌توجهی و کفران نعمت می‌نمایند، به همین دلیل اصطلاح مکفر یعنی کسی که از او قدردانی نشود درباره‌ی او به کار می‌رود. امام زمان (عج) نیز از نظر مکفر بودن هم‌چون پیامبر (ص) است. حتی برخی از شیعیان نیز از غربت ایشان غافل هستند و کم‌ترین قدردانی را از ایشان کرده‌اند. نگارنده نیز در این کتاب به دلیل ضرورت شکرگزاری از این نعمات، معانی مختلف غربت امام زمان (عج) را در شش فصل آورده است که عبارت‌اند از: "امام قدرناشناخته"، "امام از یاد رفته"، "امام فرونهاده"، "امام دور از اهل و دیار"، "امام بی‌یار و یاور" و "منتقم خون امام حسین (ع)".